De twee radioprogramma’s waaraan ik met het meeste plezier heb gewerkt zijn Weeshuis van de Hits en Route du Soleil. Twee programma’s die, zo realiseerde ik me later, erg goed met elkaar te vergelijken zijn. Want had je in het Weeshuis een knorrige technicus, in de bus van Route du Soleil zat een net zo knorrige chauffeur aan het stuur. En waar het Weeshuis in Morrison zijn lieve naieve Weeskindje had, daar kwamen de humoristische en ontroerende uitspraken en Route van de lieve naieve Platina. Een verschil: de Route du Soleil was een erg ambulant programma. We trokken door Duitsland, Polen, Hongarije, Zweden, Noorwegen, Engeland, Spanje en Italië, maar natuurlijk vooral door Frankrijk. De luisteraars die meereisden met de Route waren juichend in hun reacties. Zij hadden het gevoel werkelijk op reis te zijn, en bedankten in alle toonaarden het hele team dat de Route organiseerde. Ik heb me wel eens afgevraagd of zij wisten dat we nooit echt op reis zijn geweest – Route du Soleil werd geheel gemaakt op een media-computer – en dat er niet zoiets bestond als een team. Ik maakte het programma in mijn eentje. Dat wil zeggen: met de medewerking van reclamefilmregisseur Hans van Rijs (hij deed elk jaar de rol van chauffeur Jan de Boer) en mijn lieve vriendin Astrid de Jong, die ooit redacteur was bij de Breakfast Club en jaarlijks de teksten insprak van Platina.