“Weet je, als je in scheiding ligt roep je wel eens dingen naar elkaar als: ga jij je eigen gang verder maar. Alleen, bij ons was dat een liedje geworden, ‘Go Your Own Way’ en het werd nog een hit ook.” Het is al vervelend als je privéleven breed uitgemeten wordt in de boulevardbladen, maar nu had Lindsey Buckingham ook nog eens een boekje over zijn ontrouwe vrouw opengedaan in een lied. En bij elk concert moest Stevie Nicks het weer aanhoren: ‘Packing up, shacking up is all you want to do…’ (‘Het enige wat jij wilt is je koffers pakken en met die ander het bed induiken…’)
Maar vanwaar die eendrachtige weigering om een einde te maken aan de lijdensweg die Fleetwood Mac was geworden? Stevie Nicks laat een wrange glimlach zien. “We gunden het elkaar gewoon niet; iedereen dacht van de ander: ga jij er maar uit, ik blijf mooi zitten!”
Ik sta op en loop naar het raam. Kijk even naar buiten, draai me dan om. “Ik heb altijd al eens met Stevie Nicks willen praten. Maar als zo het brandalarm gaat…verwacht je dan dat ik hier bij je blijf zitten?” Ze slaat de voile van gehaakt zwart kant voor haar gezicht zodat ik alleen nog haar ogen zie, en fluistert: “Als je maar graag genoeg met mij wilde praten, Peter, dan zou je samen met mij sterven!”
(binnenkort in ‘Logeren Bij Lou’)
