Tot 1879 was Ferdinand Cheval een onopvallende verschijning, een bescheiden postbode in Hauterives. Na 1879 bouwde hij 33 jaar lang, 10.000 dagen lang, 93000 uren lang in z’n eentje aan een van de mooiste kathedralen van de wereld! Alle dorpelingen van Hautrives verklaarden hem voor gek, hun postbode, als hij weer eens liep te dromen van zijn paleis. En zelf moest hij ook toegeven dat het een beetje vreemd was: hij had nooit een troffel in handen gehad, nooit twee stenen op elkaar gemetseld…hij wist niets van architectuur.
En toch…12 jaar lang, iedere dag dat hij zijn bezorgroute van 25 kilometer liep, bleef Ferdinand Cheval dromen. Tot hij op een vreemde zomerse dag tegen een steen trapte, hem opraapte, en zich verbaasde over de prachtige vorm waarin de natuur de steen gevormd had. Langzaam aan begon hij erin te geloven: de natuur-zelf had zijn bouwstenen al gevormd…hij hoefde er alleen nog maar een kathedraal mee te bouwen. En dat deed hij, in de dertig jaar die erop volgden, iedere dag na zijn postronde. Eerst zocht hij dag-in dag-uit de stenen met de mooiste vormen, in de bergen, in de ravijnen… “Men hield me voor een zielige gek, maar gelukkig ook voor een onschuldige gek; ik verzamelde tenslotte alleen maar stenen?” De droom zou Ferdinand Cheval niet meer loslaten. Meestal ‘s nachts bouwde hij met eenvoudig gereedschap aan een paleis van 26 bij 14 meter, een paleis waarin hij ook begraven wilde worden. Via gigantische zuilen komt men in een labyrinth waar Cheval zijn fantasmagorische wereld gebouwd heeft: reliëfs van antieke figuren, mozaieken van Faraos en Druïden, sculpturen van zowel Bijbelse als Hindoe-voorstellingen. Nadat de ontzagwekkende kathedraal in 1912 klaar was leefde Ferdinand Cheval nog 12 jaar. Maar zoals gezegd: naast die ene postbode, die een verschil wilde maken in zijn leven, zullen er altijd grijze muizen blijven, die ‘s ochtends hun paperclips rangschikken op hun bureau, en die in wetboeken nasnuffelen of postbodes wel buiten de daartoe bestemde kerkhoven begraven mogen worden. Die het verzoek dus afwijzen en daarna hun dossiers weer op volgorde gaan zetten. Eén troost: de naam van die ambtenaar zijn we vergeten, maar het Palais Ideal van postbode Cheval staat nog in volle glorie te pronken in Hauterives…
