Wij zijn na een dollemansrit aangekomen in het centrum van Perm, een industriestad aan de rivier de Kama, aan de uitlopers van de Oeral, 1100 kilometer van Moskou. Straks gaan we hier naar het station om op de trein naar Moskou te stappen, en dan volgen we de legendarische Transsiberië Expres, oftewel de Transsib. Maar voorlopig zijn we dus een Stolovaja binnengelopen, ja, wat is het…een restaurant? Nee, meer een kantine, een zelfbedieningsrestaurant , en van die bediening moet je je dus niet teveel voorstellen. Er zitten twee meisjes aan een tafeltje een tijdschrift te lezen en pas als ze dat helemaal uit hebben gaan ze verveeld achter de counter staan en mag je wat bestellen. Wie wil weten hoe het eraan toe ging in de communistische Sovjet-periode, die kan het beste naar zo’n Stolovaja gaan.
Er zitten twee meisjes aan een tafeltje die ons met tegenzin geholpen hebben aan een soort van gefrituurde schoenzolen, en nu zijn er twee mannen binnengekomen, die zijn ook aan hun tafeltje gaan zitten en één meisje trekt nu de gordijnen dicht om hun tafeltje. Je kunt hier, dat zien we nu pas, elk tafeltje afschermen door middel van gordijnen, zoals je dat in ziekenhuizen ziet rondom een bed. En nu zitten ze waarschijnlijk over ons te praten. Van 1940 tot 1957 heette de stad Molotov, naar de Sovjet-Russische premier en minister van buitenlandse zaken Vjatsjeslav Molotov.. Naar Molotov is ook de bekende cocktail vernoemd, een met wasbenzine en afwasmiddel gevulde fles. Een uitvinding van de Finnen, toen die hun Winteroorlog voerden tegen de Russen. Laten wij weggaan uit deze naargeestige Stolovaya, en naar het station lopen om op de Transsiberië Express te stappen die ons naar Moskou zal brengen, via de mooie Middeleeuwse stad Kazan.
