Vrouwen in extase. Het zou een reclamebord kunnen zijn bij een louche nachtclub, de titel van een romannetje van bedenkelijk allooi. En toch: er was een tijd dat extase niet stond voor het laagste, maar voor het allerhoogste. In de Lage Landen noemde zuster Hadewijch deze staat Orewoet, en beschreef ze hoe ze zich zo concentreerde op haar innige verbondenheid met Jezus Christus dat ze ervan in de hoogste extase raakte. Tegenwoordig zouden we het meditatie noemen.
In het Italiaanse Florence werd in 1522 Alessandra Lucretia Romola geboren. Haar moeder overleed al toen ze nog jong was, en hoe liefderijk haar stiefmoeder Fiametta ook probeerde de moederrol te vervullen, al snel was het duidelijk dat het vrome meisje wat dat betreft niets te kort kwam. Al gauw blijkt dat Alessandra Maria als haar moeder beschouwd; al vanaf haar 5e laat ze geen kans voorbij gaan om een stil hoekje op te zoeken in huis en daar te bidden met haar Heilige Moeder. Op haar 6e smeekt ze haar vader of ze het klooster in mag. Als hij weigert wordt ze zo ziek dat hij haar uiteindelijk naar een Dominicaans klooster brengt. Daar neemt ze de naam Catharina aan en zal ze steeds vaker in extase raken, een gemoedstoestand waarin ze visioenen heeft en letterlijk alles lijkt door te maken wat Maria Magdalena doormaakte toen haar zoon gekruisigd werd. Als Catharina 20 is keren de visioenen wekelijks terug, elke week van donderdagmiddag tot vrijdag in de namiddag. Steeds meer dan een etmaal lang kan men op Catharina’s gezicht de pijn zien die moeder Maria ooit moet hebben gevoeld. Eenmaal wordt ze er letterlijk doodziek van, en geneest pas weer als ze een visioen heeft gehad waarin ze Jezus en Maria met elkaar ziet praten. De vele mensen die erop af komen, en eerst sceptisch waren, zien daarna de stigmata in haar handen…de wonden zijn er echt! Twaalf jaar lang blijft de extase wekelijks terugkeren, en zijn drie achtereenvolgende pausen er getuige van. Uiteindelijk bidt een na al die jaren uitgeputte Catharina of de visioenen weg mogen blijven, en de kloosterlingen in Prato bidden met haar mee; sinds Catharina haar visioenen heeft komen er wekelijks honderden nieuwsgierigen kijken; van enige rust is al heel lang geen sprake meer.
Catharina overlijdt op 68-jarige leeftijd in het klooster dat sindsdien naar haar genoemd is, en waar ook vandaag weer het feest gevierd zal worden van die wonderbaarlijke extases van Santa Catharina de Ricci.
