Het moet gebeurd zijn in 717 in Medemblik. De Friese koning Radboud was verslagen door de Franken onder leiding van Karel Martel. Radboud moest niet alleen het Frankische gezag erkennen, maar zich ook bekeren tot het christendom. De doopplechtigheid zou dus gehouden worden in Medemblik, waar de Frankische evangelist Wulfram bisschop was. Toen hij al met één voet in het doopvont stond, vroeg Radboud waar zijn voorouders zich bevonden. Wulfram antwoordde dat deze, als ongelovigen die het doopsel niet hadden gekregen, voor eeuwig verdoemd waren. Radboud trok zijn voet terug. “Ik ben verdoemd met mijn familie in Wodan’s Walhalla dan dat ik met allemaal vijandelijke christenen zalig moet gaan zitten zijn in uw hemel!”
Dat wij tegenwoordig niet meer in schaapsvachten op de open hei zitten te barbecuen en steengrillen, maar dat we daarentegen een beschaafd volk zijn geworden dat elke dag in de file staat…dat hebben we vooral te danken aan de evangelisten die ons alweer 1300 jaar geleden, in de 7e eeuw, het christelijk geloof kwamen bijbrengen, Willibrord en Bonifatius. Dat de mannen die ons de beschaving kwamen brengen uit Engeland kwamen is niet zo vreemd. Zij spraken een Angelsaksische taal die verwant was aan ons Saksisch.
Wulfram, afkomstig uit het Frankische Sens, had dus een taalachterstand, toen hij onze streken wilde kerstenen. Maar hij reisde in het kielzog van de soldaten van Karel Martel, en zijn weg werd dus geëffend door de taal van de zwaarden. Wulfram deed zijn missiewerk overigens met de beste bedoelingen en gaf er zelfs zijn Franse bisschopszetel voor op om in dit kikkerlandje, waar toen nog geen poldermodel, maar vooral een moerasmodel heerste, licht te kunnen brengen in de Germaanse duisternis. Zo maakte hij bijvoorbeeld een einde aan de kinderoffers die hier nog steeds werden gebracht. Hij zou zelfs een al gedood jongetje, Ovo, tot leven hebben gewekt. En ook met andere wonderen wist hij tienduizenden mensen tot het christendom te brengen. Zes jaar lang hield Wulfram het uit in de lage landen. In 696 keerde hij terug naar Normandië. Daar overleed hij op de datum van vandaag, 20 maart, in 703.
