23 mei 1988. Als Berry Gordy de zware houten deuren van de directiekamer op de 18e verdieping binnenloopt, kan hij de paniek voelen. Fay Hale van de receptie begroet hem met een monter goedemorgen, maar in haar oogopslag ziet hij flikkeringen van angst. Ze is hem 30 jaar lang trouw geweest maar voelt dat het einde nadert. Als Berry voor het grote panorama-raam staat dwaalt zijn blik in het oerwoud van skycrapers naar de Capitol Records Tower. Zelfs zij zijn verwikkeld in overnameprocedures. Iedereen in platenland is bezig met kopen of gekocht worden. Want het is waar, de technologie ontwikkelt zich met de snelheid van het licht. De kabel, satellietschotels, computers, digitalisering…alles is mogelijk. Maar Motown kan niet langer profiteren van al die nieuwe ontwikkelingen. Hun overhead is te hoog geworden..ze moeten 40 miljoen dollar per jaar omzetten en gaan van daaruit pas winst maken.
Berry Gordy verplaatst zijn blik van de wolkenkrabbers naar de glanzende zwarte vleugel in zijn directiekantoor. Hij speelt gedachtenloos wat akkoorden, maar bieden die hem troost? Ooit waren ze het begin van het houten huis met boven de veranda het trotse opschrift Hitsville USA. Maar toen was het nog 90% creativiteit en 10% zakendoen geweest. Dat is in de loop der jaren verschoven naar 100% zakendoen. Berry Gordon is moe. Zijn handen toveren geen hitliedjes meer uit de toetsen, maar zoeken alleen nog maar steun op het klavier…
